​​

Je hebt alles ogenschijnlijk voor elkaar. Een goede baan. Een gezin. Een sociaal leven. Maar vanbinnen voelt het als één grote uitputtingsslag.

* Je begint je dag met een to-do lijst en eindigt met het gevoel dat je wéér niet genoeg hebt gedaan
* Je moppert op je kinderen omdat je gestrest bent – en hebt daarna spijt
* Je snauwt tegen je partner omdat jij alles moet regelen – en voelt je daar schuldig over
* Je stelt dat lunchje met je vriendin voor de derde keer uit – en baalt van jezelf
* Op je werk ben je scherp, maar nét niet scherp genoeg
* En als iemand vraagt hoe het met je gaat, zeg je: “Ja, goed hoor. Druk hè.” Terwijl je eigenlijk zou willen zeggen: “Ik ben moe. Ik weet het niet meer. Ik wil gewoon even niks.”